1ον) Με την τροποποίηση της σύμβασης παραχώρησης μεταξύ ελληνικού Δημοσίου και ΟΛΗΓ ΑΕ που έγινε το 2005, τα τμήματα της παραλιακής ζώνης στα οποία δεν αναπτύσσονται λιμενικές δραστηριότητες τέθηκαν εκτός της χρήσης, της εκμετάλλευσης και των ορίων αρμοδιότητας του ΟΛΗΓ και το πάγιο αίτημα της τοπικής κοινωνίας ικανοποιήθηκε.
2ον) Αν υπήρχε κάποιο τυπικό πρόβλημα στη διαδικασία αποδέσμευσης από τον ΟΛΗΓ των συγκεκριμένων τμημάτων –που κατά την προσωπική μου γνώμη δεν υπήρχε λόγω της ύπαρξης σχετικής γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους- αυτό θα μπορούσε να θεραπευτεί με πρόσθετη διοικητική πράξη και όχι με αυτό που έγινε, με την επάνοδό τους δηλαδή στον ΟΛΗΓ. Μήπως, επομένως, ο στόχος είναι διαφορετικός;
3ον) Οι χώροι που βρίσκονται σε χερσαίες ζώνες είναι κοινόχρηστα δημόσια κτήματα και ανήκουν στο Δημόσιο κατά κυριότητα. Αυτό που μπορεί να παραχωρηθεί στις τοπικές κοινωνίες είναι η χρήση και εκμετάλλευση τους, γεγονός που μπορεί να γίνει και με το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο μέσω της σύναψης προγραμματικών συμβάσεων μεταξύ Δημοσίου και Δήμων.
Το ίδιο μπορεί να γίνει και με τα ανταποδοτικά οφέλη, μέσω προγραμματικών συμβάσεων μεταξύ των Οργανισμών Λιμένων (που είναι μονομετοχικές ανώνυμες εταιρείες του Δημοσίου) και της τοπικής Αυτοδιοίκησης. Όσον αφορά στην παραχώρηση των Λιμένων σε ιδιώτες, η οποία κατά τον υπουργό Ναυτιλίας «δεν σχετίζεται με την ιδιωτικοποίησή τους αλλά με την αξιοποίηση των δυνατοτήτων τους», ο καθένας μας διαπιστώνει ότι κάνουν σήμερα εκείνα που κατήγγειλαν μέχρι χθες.
Μόνο που τα κάνουν με τεράστιες καθυστερήσεις που κοστίζουν βαριά. Οι ιδεοληψίες, οι εμμονές και το θέατρο που παίζουν, πληρώνονται ακριβά από όλους τους έλληνες».
Join the Conversation