45 χρόνια με τον πνευματικό σύλλογο που ίδρυσε ο Βασίλη Κραψίτης “ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΣΟΥΛΙΟΥ”.

Στο 46ο έτος από την ίδρυσή του οδεύει ο δραστήριος πνευματικός σύλλογος “ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΣΟΥΛΙΟΥ”.

Μετά τη μόνιμη εγκατάστασή του στην Αθήνα, ο αείμνηστος λόγιος Παραμυθιώτης Βασίλης Κραψίτης είχε στόχο να προσφέρει τις υπηρεσίες του με σκοπό την πολιτιστική και κοινωνική ανέλιξη του χώρου του Σουλίου και κυρίως οι γιορτές του Σουλίου να πάρουν πανελλήνιο χαρακτήρα.

Στο πλαίσιο του Α΄ Πανθεσπρωτικού Συνεδρίου (29, 30 και 31 Μαρτίου 1970) ρίχτηκε η ιδέα και το καταστατικό του συλλόγου με την επωνυμία “ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΣΟΥΛΙΟΥ” εγκρίθηκε από το Πρωτοδικείο Αθηνών με την υπ’ αριθμ. 709/7-5-1971.

Το πρώτο διοικητικό συμβούλιο αποτελούσαν:

Πρόεδρος: Βασίλειος Κραψίτης, Αντιπρόεδρος: Σ.Μπακόλας, Γενική Γραμματέας: Μαρία Δημοσθ. Ρίγγα, Ταμμίας: Αχιλλέας Μητσιώνης. Έφορος: Δημήτριος Σαλούκας.

Χαρακτηριστικοί είναι οι οραματισμοί του Βασίλη Κραψίτη: “Θα πρέπει να δοθούμε για έργα υψηλά από τη βάση ότι δεν θα πρέπει ποτέ να λησμονούνται τα μεγάλα γεγονότα και οι ρίζες της φυλής μας, μήτε να καταργείται η μνήμη τους, την οποία έχουν χρέος νά διατηρούν από γενιά σε γενιά όλοι οι Έλληνες”.

Για πρώτη φορά ως πανελλήνιες οι εορτές Σουλίου (εθνική εορτή) οργανώθηκαν, στη μνήμη του αγώνα των Σουλιωτών, στις 30 Απρίλη του 1961, πριν 55 ακριβώς χρόνια. Στο διάστημα προ του 1961, είχαν καθαρά τοπικό χαρακτήρα.

Ο σύλλογος «Οι φίλοι του Σουλίου» και ο αείμνηστος πρώτος πρόεδρός του, ο Παραμυθιώτης διακεκριμένος ιστορικός και λόγιος Βασίλης Κραψίτης ήταν οι πρωτεργάτες της τέλεσης τους. Η καθιέρωση ως πανελληνίων των εορτών του Σουλίου, προέκυψε από την ανάγκη να τιμηθούν, αυτοί που δίδαξαν στο πεδίο της μάχης το χρέος προς την πατρίδα. Από τον άγριο, τον λιτό και συνάμα επιβλητικό τόπο του Σουλίου, ξεπηδά η πίστη στα ιδανικά του Ελληνισμού.

Να σημειωθεί ότι ο σύλλογος «Οι Φίλοι του Σουλίου», με τις αλλεπάλληλες εκδόσεις ιστορικών κειμένων και αρχείων, γνωστές ως « Μνήμη Σουλίου», αλλά και με τις ανεγέρσεις προτομών και μνημείων στο χώρο του Σουλίου και στην πόλη της Παραμυθιάς, συνέβαλε καθοριστικά στο να διατηρηθεί άσβεστη η παράδοση του ηρωισμού των Σουλιωτών.