Να μπουν και ποιοτικά κριτήρια με στόχο την προσέλκυση πολιτών που συμμετέχουν σε μαζικούς χώρους, κινήματα, συλλογικότητες, με κοινωνική προσφορά και ανιδιοτέλεια.
Στόχος του 2ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ ήταν και η ισχυροποίηση του κόμματος. Από όποιο μετερίζι υπηρετούμε τον κοινό αγώνα, η αναφορά μας πρέπει να είναι το κόμμα. Από αυτό αντλούμε δύναμη και αυτό εμπιστεύονται οι πολίτες. Ένα δυνατό κόμμα θα μπορεί να στηρίζει μια κυβέρνηση αλλά ταυτόχρονα και να την ελέγχει. Θα πρέπει να επεξεργάζεται κυβερνητικό πρόγραμμα, να προτείνει λύσεις, να είναι η φωνή της κοινωνίας.
1) Ισχυροποίηση του κόμματος. Πολύς λόγος γίνεται για την αντιστοίχιση του κόμματος με την κοινωνία. Μπαίνει σχεδόν επιτακτικά με ποσοτικά κριτήρια και όχι με ποιοτικά. Ρίχνοντας κανείς μια ματιά στις οργανώσεις και ειδικά το τελευταίο διάστημα που είμαστε στην κυβέρνηση, θα διαπιστώσει διεύρυνση με συντρόφους που είναι άφαντοι και εμφανίζονται μόνο όταν έχουμε εσωκομματικές ψηφοφορίες. Εύκολα μπορεί κάποιος να βγάλει το συμπέρασμα ότι είναι ευκαιριακοί και εξυπηρετούν εκλογικούς εσωκομματικούς συσχετισμούς. Αυτό απομακρύνει και όσους πράγματι έχουν μια σεβαστή εσωκομματική παρουσία και προσφορά. Η μαζικοποίηση του κόμματος είναι σε άμεση συνάρτηση με τις νέες τάσεις του εκλογικού σώματος. Η πολιτική σήμερα είναι αποτέλεσμα της εικόνας περισσότερο και της πληροφορίας από το Διαδίκτυο παρά η προσωπική επαφή με τους πολίτες όπως είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα. Όσες εξορμήσεις και να κάνουμε για να ενημερώσουμε τους πολίτες, μια είδηση μια εικόνα αλλάζει τα δεδομένα. Παράδειγμα, ο πλειστηριασμός των εργατικών κατοικιών στον Εύοσμο. Εξάλλου και η επικοινωνία των βουλευτών γίνεται κατά προτεραιότητα στην τηλεόραση και το Διαδίκτυο, όπως και των κυβερνητικών στελεχών. Κανένα κυβερνητικό στέλεχος που επισκέφτηκε την περιοχή μας δεν ζήτησε συνάντηση με τη Νομαρχιακή Επιτροπή του κόμματος. Δυστυχώς, όσες εξορμήσεις και αν γίνουν από τις οργανώσεις, μια κακή επιλογή συνεργατών, μια εξυπηρέτηση, διευκόλυνση, η συνέχιση του πελατειακού συστήματος, όχι μόνο ακυρώνει την όποια προσπάθεια αλλά συντηρεί την εσωστρέφεια και την απογοήτευση. Πρόταση: Να μπουν και ποιοτικά κριτήρια με στόχο την προσέλκυση πολιτών που συμμετέχουν σε μαζικούς χώρους, κινήματα, συλλογικότητες, με κοινωνική προσφορά και ανιδιοτέλεια. Η ανάδειξη των στελεχών να περιέχει κριτήρια ποιοτικά. Συμμετοχή, συντροφικότητα, σύνθεση, κατάρτιση, κοινωνικότητα, ανιδιοτέλεια.
2) Σχέσεις κόμματος – κοινοβουλευτικής ομάδας – κυβέρνησης. Σε ένα κυβερνητικό κόμμα είναι φυσικό να δημιουργούνται νέα δεδομένα. Κυρίως έχει να κάνει με την εξουσία που αποκτάται από κυβερνητικά στελέχη και από το χρήμα που διαχειρίζονται. – Τα κυβερνητικά στελέχη θεωρούν ότι απειλούνται από τους βουλευτές και το κόμμα, που διεκδικούν μερίδιο εξουσίας. – Οι βουλευτές θεωρούν ότι απειλούνται από τα κυβερνητικά στελέχη που δεν τους δίνουν κομμάτι εξουσίας και από το κόμμα, διότι λείπουν πολλές μέρες από τις έδρες τους και υπονομεύονται από κομματικά στελέχη. – Τα κομματικά στελέχη θεωρούν ότι αγνοούνται πλήρως και από την κυβέρνηση και από τους βουλευτές και θέλουν μόνο να τους γνωστοποιούν τις δραστηριότητές τους. Πρόταση: Θα πρέπει να βρεθεί εξίσωση που να ισορροπεί τις παρεξηγήσεις. – Τα κυβερνητικά στελέχη που διαχειρίζονται χρήματα, για την αποφυγή εκλογικής πελατείας, να μην έχουν δικαίωμα εκλογής σε αιρετή θέση για την επόμενη κοινοβουλευτική ή αυτοδιοικητική θητεία. – Για τους βουλευτές, προκειμένου να αποφευχθεί η συντήρηση του πελατειακού κράτους, να εφαρμοστεί η λίστα και η θητεία. – Για τα κομματικά στελέχη το ίδιο, να εφαρμοστεί η θητεία.
3) Τάσεις: Η ύπαρξη ιδεολογικών ρευμάτων στον ΣΥΡΙΖΑ είναι πηγή δύναμης και δεν αμφισβητείται από κανέναν. Αυτό που αμφισβητείται είναι η κάθετα οργανωτική τους μορφή. Νομίζω ότι κάποιος οργανώνεται, όταν αισθάνεται αδύναμος και θεωρεί ότι η φωνή του αγνοείται και δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη, από οποιαδήποτε μόνιμη ή συγκυριακή πλειοψηφία. Και τι πιο φυσικό και πιο ΑΡΙΣΤΕΡΟ από το να συσπειρωθεί για να αποκτήσει φωνή. Αυτό δεν πρεσβεύουμε, σε αυτό δεν καλούμε τους πολίτες; Να οργανωθούν για να αποκτήσουν φωνή. Άρα η ύπαρξη οργανωμένων τάσεων είναι συνάρτηση της συμπεριφοράς της πλειοψηφίας απέναντι σε κάθε μειοψηφία. Οι αποκλεισμοί, η αλαζονική συμπεριφορά, η οδήγηση στο περιθώριο, η στοχοποίηση των απόψεων οδηγούν σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Ο σεβασμός της άλλης άποψης, η συντροφικότητα, η σύνθεση, ο κοινός στόχος αμβλύνουν τις διαφορές και καθιστούν την ενότητα μονόδρομο. Εξάλλου δεν διεκδικεί κανείς το αλάθητο. Η σημερινή ρευστότητα απαιτεί σκέψεις, προτάσεις, διαλεκτική και όχι απολυτότητες.
4) Εκλογή αντιπροσώπων. Με το ισχύον σύστημα, πιθανότητα εκλογής έχουν μόνο τα προβεβλημένα στελέχη, σε οποιοδήποτε χώρο και αν ανήκουν (Κ.Ο., κυβερνητικά στελέχη, κομματικά στελέχη, κοινωνικούς χώρους.) Πρόταση: Πρώτα να αποφασίσουμε από τι ανθρώπινο προσωπικό θα πρέπει να συγκροτείται η Κ.Ε. και μετά να στελεχώνεται. Κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να υπάρχουν στελέχη από όλους τους χώρους (βουλευτές, συνδικαλιστές, μικρομεσαίοι, επιστήμονες, αγρότες, από τον χώρο του πολιτισμού, του αθλητισμού κ.ο.κ.). Επίσης, θα πρέπει ισότιμα να εκπροσωπούνται και οι Περιφέρειες. Με τον τρόπο αυτό δύνεται η δυνατότητα και σε νέους συντρόφους να αναδειχτούν και να προσφέρουν ισότιμα. Η εκλογή να γίνει ανά κατηγορία, από διακριτή λίστα υποψηφίων με τα ανωτέρω χαρακτηριστικά, όπου ο κάθε σύντροφος θα δηλώνει προτίμηση υποψηφιότητας και οι σύνεδροι αντίστοιχα θα μπορούν να εκλέγουν από μία ή δύο κατηγορίες.
* Ο Παύλος Παπαρούνας είναι συντονιστής Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Θεσπρωτίας
(το άρθρο βασίζεται σε ομιλία που δεν εκφωνήθηκε στο 2ο Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ απο την εφημεριδα Αυγή)
Join the Conversation