Πριν μερικές ημέρες είδαμε την Κυβέρνηση να θριαμβολογεί, επειδή δρομολόγησε, υποτίθεται, το κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης. Μια αξιολόγηση που, θυμίζω, καθυστέρησε τουλάχιστον 7 μήνες, στερώντας όλο αυτό το διάστημα την εθνική οικονομία από δανειακά κεφάλαια ύψους 20 δισ. ευρώ. Φυσικά, η Κυβέρνηση πανηγυρίζει για να «χρυσώσει το χάπι» ενός φορολογικού μαραθωνίου που, πραγματικά, δεν έχει προηγούμενο στα χρόνια των Μνημονίων. Και πιστεύω ότι οι πολίτες που μας παρακολουθούν, πρέπει να γνωρίζουν ορισμένες αλήθειες.
Πρέπει να γνωρίζουν ότι η Κυβέρνηση συμφώνησε ένα ακόμα Μνημόνιο, το δεύτερο δικό της μέσα σε λιγότερους από 9 μήνες. Και είναι ένα μνημόνιο διαρκείας, χάρη στον μόνιμο κόφτη που φέρνει την υπογραφή της . Πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένη συμφωνία για το χρέος, αλλά μόνο γενικές αναφορές. Οφείλουν οι πολίτες να ξέρουν ότι η οποία ελάφρυνση του χρέους δεν ακυρώνει τις δραματικές επιπτώσεις των νέων μέτρων λιτότητας. Και θα πρέπει να τους πούμε ότι αυτή η νέα φοροεπιδρομή είναι πολιτική επιλογή της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Αυτή διάλεξε να βάλει περισσότερους φόρους αντί να κόψει δαπάνες. Το είπε και πρόσφατα ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Μια Κυβέρνηση, υποτίθεται, «αριστερού πρόσημου» ακριβαίνει τη ζωή όλων, και κυρίως των οικονομικά αδύναμων. Αυτό είναι το βαρύ τίμημα της έμμεσης φορολόγησης! Με την αύξηση του ΦΠΑ, που περιλαμβάνει πολλά τρόφιμα που μπαίνουν καθημερινά σε ένα νοικοκυριό αλλά και βασικές υπηρεσίες, όπως μεταφορές και τηλεπικοινωνίες. Με την αύξηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα κίνησης αλλά και στο πετρέλαιο θέρμανσης. Με την επιβολή συμπληρωματικού ΕΝΦΙΑ στην ακίνητη περιουσία με συνολική αξία πάνω από 200 χιλιάδες ευρώ, αντί για 300 χιλιάδες που ισχύει. Και με την αύξηση των φορολογικών συντελεστών για τα οικόπεδα. Την ίδια στιγμή, συνεχίζονται τα χτυπήματα στις επιχειρήσεις, στους ελεύθερους επαγγελματίες και στους αγρότες.
Οι τελευταίοι βλέπουν όλες τις υποσχέσεις της Κυβέρνησης να εξανεμίζονται: · το αφορολόγητο όριο προβλέπεται μόνο για τους επαγγελματίες αγρότες και όχι όλους όσοι έχουν αγροτικό εισόδημα. · επιβάλλεται συμπληρωματικός ΕΝΦΙΑ, ένα τοις χιλίοις, για την παραγωγική γη που ανήκει σε ατομικές επιχειρήσεις. · ακριβαίνουν τα αγροτικά εφόδια, αφού ο ΦΠΑ πήγε από το 13 στο 23 και τώρα στο 24%. · αλλά και τα επαγγελματικά Ι.Χ. αφού αυξάνονται τα τέλη ταξινόμησης.
Όλα αυτά έρχονται να προστεθούν στα βαριά μέτρα που έφερε η Κυβέρνηση με το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό νομοσχέδιο για τους αγρότες: την αύξηση του φόρου εισοδήματος, τον τριπλασιασμό των εισφορών στον ΟΓΑ, την κατάργηση της επιστροφής του φόρου κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο, τη μείωση της επιδότησης στο πετρέλαιο θέρμανσης. Είναι, λοιπόν, ξεκάθαρο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι τα μέτρα αυτά ξεπερνούν τις αντοχές της κοινωνίας και της οικονομίας. Χρειάζονται γενναίες αναπτυξιακές πολιτικές που θα λειτουργήσουν ως αντίβαρο στη βαθύτερη ύφεση που φέρνουν τα φοροεισπρακτικά μέτρα.
Αυτό μπορεί να γίνει μόνο εάν η Κυβέρνηση αποφασίσει επιτέλους να κυβερνήσει! Να προχωρήσει σε εκείνες τις αλλαγές που θα φέρουν επενδύσεις, θα φέρουν δουλειές, θα κινήσουν την αγορά. Κόβετε και ράβετε εδώ και μήνες έναν νέο Αναπτυξιακό Νόμο. Και ακόμα αναρωτιόμαστε: Θα είναι λειτουργικός; Θα στηρίζεται από αρκετούς πόρους; Ή θα αφήνει απ’ έξω ολόκληρες περιοχές που έχουν ανάγκη από επενδύσεις, όπως θέλετε να κάνετε με 4 δημοτικές ενότητες της ακριτικής Θεσπρωτίας; Θα προσπαθήσετε να τηρήσετε τους νέους χρόνους που συμφωνήθηκαν για 19 μεγάλες αποκρατικοποιήσεις ή θα συνεχίσετε να βάζετε τρικλοποδιές;
Το κόμμα μας, η Νέα Δημοκρατία, θα στηρίξει εκείνες τις ελάχιστες μεταρρυθμίσεις του νομοσχεδίου που, εφ’ όσον προχωρήσουν γρήγορα και σωστά, μπορούν να ξαναρχίσουν να κινούν την οικονομία. Να ανακουφίσουν την αγορά, να δώσουν την ευκαιρία σε επιχειρήσεις να ξανασηκωθούν στα πόδια τους. Και αυτή τη λογική πρέπει να υπηρετεί η αναδιάρθρωση επιχειρηματικών δανείων. Η Νέα Δημοκρατία, όμως, δε θα συνυπογράψει λευκή επιταγή για το κόστος με το οποίο αυτή η Κυβέρνηση φόρτωσε τη χώρα, λόγω των δικών της καθυστερήσεων και της δικής της ανεπάρκειας.
Γιατί το κόστος αυτό είναι όλο της Κυβέρνησης.
Join the Conversation