Είχε προηγηθεί η διαθήκη του Θεμιστοκλή Ρίγγα, που το 1934 αφήνει στο εκάστοτε δημοτικό σχολείο της Παραμυθιάς, το τεράστιο πόσο των 7.000.000 δραχμών (35.000 χρυσές λίρες Αγγλίας) σε ακίνητα στην Παραμυθιά στην Αθήνα, στην Πάργα και στο Μαργαρίτι. Το κληροδότημα Ρίγγα εκτός από μετρητά περιείχε και ακίνητα και μέχρι τις μέρες μας το διαχειρίζεται επιτροπή που αποτελείται από τον/την εκάστοτε Δήμαρχο Παραμυθιάς, το εκάστοτε Μητροπολίτη, τον εκάστοτε διευθυντή του δημοτικού σχολείου και έναν από την οικογένεια Ρίγγα.
Στις 2 Οκτωβρίου 1937 έγιναν τα εγκαίνια του Μεγάρου. Τη σημαντική αυτή μέρα, για την πνευματική ζωή της Παραμυθιάς, όλος ο πληθυσμός της είχε συγκεντρωθεί στο χώρο που υψωνόταν το νέο Δημοτικό Σχολείο. Λειτούργησε σαν σχολείο από τις 2 Οκτωβρίου 1937 έως 31 Αυγούστου 2009. Λίγους μήνες πριν, το τότε δημοτικό συμβούλιο Παραμυθιάς, αποφάσισε να ανεγερθεί ένα νέο σχολείο και να παύσει την λειτουργία το σχολείο Βούλγαρη.
Αν και η απόφαση αυτή είχε ξεσηκώσει πλήθος αντιδράσεων, από το Σεπτέμβριο 2009 το Α΄ Δημοτικό Σχολείο Παραμυθιάς, μεταφέρθηκε και λειτουργεί στο νέο κτίριο το οποίο διαθέτει μεν άριστη υλικοτεχνική υποδομή, ωστόσο τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του (υψόμετρο, καιρικές συνθήκες, πρόσβαση, κόστος μεταφοράς κλπ), σύμφωνα πάντα με τους γονείς των μαθητών, το καταστούν προβληματικό και μέσα σε όλα αυτά θα πρέπει να συνυπολογιστεί τόσο η μείωση της εμπορικής κίνησης της πόλης, όσο και η ζωντάνια που πρόσφερε στο κέντρο, το σχολείο Βούλγαρη.
Λίγα χρόνια πριν δοθεί τέλος στο σχολείο Βούλγαρη, την Παραμυθιά είχε επισκεφτεί ο απόγονος του Σωτήριου Βούλγαρη, με σκοπό την υλοποίηση ενός φιλόδοξου σχεδίου για την επέκταση του σχολείου. Οι γραφειοκρατικές όμως αγκιστρώσεις του Ελληνικού κράτους και οι λάθος χειρισμοί, είχαν σας αποτέλεσμα το άδοξο τέλος του σχεδίου.
Από το 2009 μέχρι και σήμερα το ιστορικό κτήριο είναι ένα φάντασμα που σε καμιά περίπτωση δεν αντικατοπτρίζει το ένδοξο παρελθόν.
Πραγματοποιήθηκαν προσπάθειες για ένταξη σε πρόγραμμα χρηματοδότησης, χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα και σήμερα υπάρχει και πάλι κινητικότητα, με στατικές και άλλες μελέτες ενώ η συνέχεια αναμένετε να δοθεί με τις προτάσεις για την χρήση, μετά την ολοκλήρωση των εργασιών.
Η γνώμη μας είναι μία. Το κτήριο θα πρέπει να ξαναγίνει και πάλι σχολείο. Να γίνει 6θεσιο αρχικά με ταυτόχρονη μετατροπή του νέου σχολείου από 12θεσιο σε 6θέσιο. Έτσι και αλλιώς, νομοτελειακά και με την συνεχιζόμενη μείωση των μαθητών των περιφερειακών σχολειών (βλέπε το κλείσιμο των δημοτικών Χρυσαυγής, Προδρομίου, Ζερβοχωρίου, Καρβουναρίου και την μεταφορά τους στο σχολικό κέντρο Ξηρολόφου), τα επόμενα χρόνια θα χρειαστεί να μεταφέρονται στην Παραμυθιά και νέοι μαθητές.
Αλώστε αυτή ήταν και η πρόταση του δημοτικού συμβουλίου και της σχετικής επιτροπής πολιτών σε θυελλώδη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Παραμυθιάς που πραγματοποιήθηκε για αυτό το θέμα το 2007
Θεωρούμε πως ο δήμος, οι φορείς της πόλης και η τοπική κοινωνία, θα πρέπει να πιέσουν την πρωτοβάθμια εκπαίδευση Θεσπρωτίας προς αυτήν την κατεύθυνση, για ιστορικούς, οικονομικούς και πρακτικούς λόγους.
Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί, απόσπασμα από εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης για τον οίκο Βούλγαρη, που αναφέρετε στο σχολείο, ενώ στο δεύτερο βίντεο, δείτε ολόκληρη την εκπομπή.
Join the Conversation