Λίγες ημέρες πριν την απελευθέρωση, ο μεγάλος μας ποιητής Άγγελος Σικελιανός, δημοσιεύει στο περιοδικό «Νουμάς», ένα παρακλητικό ποίημα προς την Παναγία Παραμυθία, με σκοπό την Ελευθερία από τον Οθωμανικό ζυγό.
Η παράκληση δημοσιεύεται και στο βιβλίο του αειμνήστου ευπατρίδη Παραμυθιώτη Βασίλη Κραψίτη «Μνήμη Σουλίου» στον 5ο τόμο.
Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, ο Σικελιανός θα επιστρατευτεί και θα συμμετάσχει ως απλός στρατιώτης στο μέτωπο της Ηπείρου.
Διαβάστε το προφητικό παρακλητικό ποίημα προς την Παναγία Παραμυθία:
Παρθένα, Μάνα, του στρατού σου ασπίδα
των πρώϊμων μυγδαλιών θάρεψ’ η ελπίδα
στους βωμούς της Ηπείρου που φλογίζουν;
Παρθένα Μάνα, εσώθη το φεγγάρι
Που ρώταε τη μεγάλη Σου τη χάρη,
κ οι αρματωμένοι τους ναούς φροντίζουν
σε ρημοκλήσια, όπου μια φλόγα τρέμει
του χλωρού καντηλιού Σου, κ οι άνεμοι
κ η βροχή παραδέρνουν να τη σβήσουν
κ οι λαβωμένοι βόγκουν για τα χάδια
τα δροσοπάροχά Σου στα σκοτάδια,
μεταλαβή τους πριν να ξεψυχήσου…
Κυρά που δρόσο έριχναν τα μαλλιά Σου,
να κοιμηθεί η σκλαβιά στην αγκαλιά Σου,
όπου μπροστά Σου όσ’ είναι δάφνη στέκει,
κι όσο λιβάνι για τα γόνατά σου,
κι απ’ την παρηγορήτραν ομορφιά Σου
παίρνει όση χάρη έχει το τουφέκι
που τα βαθιά Γιαννιώτικα περβόλια
μοσκοβολάν για τη δική Σου ανάσα
που τάμα Σου χρυσώσανε τα βόλια
κ η έρμη πολιτεία Σου τάχτη πάσα
σα νύφη και σα χήρα που τη δόλια
μοίρα της σκέπει σε καλόγριας ράσα
άπλω τα χέρια στο χαμό, κι ας γείρει
η χάρη Σου καθώς σε πανηγύρι,
Παντάνασσα, κι ας βρει το μονοπάτι,
πέρ’ απ’ το δρόμο με κορμιά στρωμένο,
που περιμένει το σιγυρισμένο
για να σε πάει στα Γιάννινα, άσπρον άτι!
Παρθένα Μάνα. Το πικρό ποτήρι
ως τη στερνή τόπιαμε στάλα. Δράμε
εκεί που τα ίδια σπλάχνα σου ξεσκίζουν.
Άνοιξ’ το δρόμο, Ακοίμητη, να πάμε…
Όπου τουφέκι, και λιβανιστήρι.
Οι αρματωμένοι τους ναούς φροντίζουν!
Στο ναό σου όλος να μπει ο στρατός σου κάμε!
Join the Conversation