H ομιλία του Βασίλη Γιόγιακα για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών

Δεύτερον, γιατί επιχειρείται με διάφορους τρόπους ο κρατικός, άρα και ο κομματικός, – έλεγχος της ενημέρωσης.
· Έχουμε υπερσυγκέντρωση εξουσιών σε έναν Υπουργό, εις βάρος των Ανεξάρτητων Αρχών, που τελικά δεν θέλετε να είναι τόσο ανεξάρτητες…
· Ο Υπουργός καθορίζει τελικά πόσοι σταθμοί μπορούν να λειτουργήσουν σε όλη τη χώρα, αλλά και πιθανότατα σε κάθε Περιφέρεια. · Φορτώνετε με ευθύνες το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης αλλά δε δεσμεύεστε από τη γνώμη του. Ορίζετε εσείς, αντί της Βουλής, το Δ.Σ. της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων.
· Επεκτείνετε της αρμοδιότητες της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας σε ξένα χωράφια, όπως η δημόσια διπλωματία.

Τρίτον, το νομοσχέδιο είναι αναχρονιστικό γιατί διογκώνετε το κράτος, στήνοντας νέους πελατειακούς μηχανισμούς.

Εμείς επιδιώξαμε μια πιο σφιχτή και αποτελεσματική δημόσια διοίκηση, ενώ εσείς δημιουργείτε τουλάχιστον 2 ΝΠΙΔ και, άγνωστο πόσα, Γραφεία Τύπου και Επικοινωνίας στο εξωτερικό.

Αντί να κόβετε δαπάνες για να μη βάζετε νέους φόρους, επιβαρύνετε τον προϋπολογισμό με νέες, που δεν μπορούν να υπολογιστούν ούτε από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Σεβόμενος τον χρόνο, και ως βουλευτής της περιφέρειας, θα ήθελα να αναφερθώ σε κάποιες προβλέψεις για την αδειοδότηση των περιφερειακών σταθμών.

Η χορήγηση αδείας δεν μπορεί να κρίνεται αποκλειστικά από το ποιος θα δώσει τα περισσότερα. Υπάρχουν σε όλη τη χώρα επιχειρήσεις ΜΜΕ που είναι εδραιωμένες για χρόνια, με απήχηση στις τοπικές κοινωνίες. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να συνεκτιμηθεί. Το επιχείρημα ότι όλοι οι ενδιαφερόμενοι ξεκινούν από την ίδια αφετηρία ακυρώνεται. Ακυρώνεται από τη δυνατότητα να υποβάλει κανείς αίτηση χωρίς καν να έχει συστήσει επιχείρηση. Και με μια και μόνο υπεύθυνη δήλωση ότι θα έχει κτίρια, πρόγραμμα και προσωπικό σε εύλογο χρόνο.

Ο ελάχιστος αριθμός προσωπικού που επιβάλλεται σε κάθε περιφερειακό κανάλι, απλώς φανερώνει την άγνοια για το πώς λειτουργεί ένα μέσο περιφερειακό δίκτυο. Η αγορά αλλάζει συνεχώς και πρέπει να δοθεί μια ευελιξία στο θέμα αυτό. Οικονομικά μεγέθη, όπως η τιμή εκκίνησης, το ελάχιστο καταβεβλημένο κεφάλαιο και τα ίδια κεφάλαια των υποψηφίων πρέπει να καθορίζονται με βάση τα χαρακτηριστικά της κάθε Περιφέρειας: τον πληθυσμό, το διαθέσιμο εισόδημα των κατοίκων της, το μέγεθος της αγοράς και άλλα. Και κάτι ακόμα που θεωρώ επίσης σημαντικό για όλους τους σταθμούς, περιφερειακούς και μη: ζητάτε από τους υπερθεματιστές, μέσα σε 15 ημέρες από την ανακήρυξή τους, να καταβάλουν ολόκληρο το τίμημα της 10ετούς άδειας! Κύριε Υπουργέ, μήπως ζητάτε παρά πολλά;

Έχετε ιδέα των προβλημάτων που έχουν οι επιχειρήσεις των ΜΜΕ σήμερα;
· Τους αυξάνετε το κόστος λειτουργίας με υπερφορολόγηση.
· Τους ζητάτε να ξεχάσουν για κάποιον καιρό το κέρδος.
· Τους ζητάτε να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, αλλά με δεσμεύσεις – και σωστά – για τους εργαζόμενους που απασχολούν.

Γιατί δε δίνετε μια διευκόλυνση στην καταβολή του τιμήματος; Είναι έσοδα που έχετε υπολογίσει για του χρόνου; Ή μήπως κρύβεται κάτι άλλο από πίσω;

Κλείνοντας, επιλέγω να αναφερθώ συνοπτικά σε ένα θέμα που έχω την εντύπωση ότι δεν έτυχε της προσοχής που του αξίζει:

Με το έκτο κεφάλαιο του νομοσχεδίου ιδρύεται Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων, που προορίζεται να λειτουργήσει και ως ένα είδος εθνικού οπτικοακουστικού αρχείου. Και εδώ αρχίζουν τα ωραία: Ποια αρχεία θα συγκεντρωθούν και από πού; Μήπως κάποιο αρχειακό υλικό είναι προτιμότερο να φιλοξενείται σε φορείς που γνωρίζουν πώς να τα συντηρήσουν και να φυλάξουν καλύτερα;

Γι’ αυτό το λόγο, σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία, η κυβέρνηση Σαμαρά ανέθεσε με το Ν.4315/2014 στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος τη φύλαξη και τη συντήρηση της εθνικής κινηματογραφικής μας κληρονομιάς. Γιατί πρέπει να γκρεμίζετε ο,τιδήποτε σωστό έχει γίνει από τους προκατόχους σας; Επίσης, το Εθνικό αυτό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων προορίζεται μεταξύ άλλων – παρακαλώ ακούστε – για να προβάλει την Ελλάδα ως τόπο γυρίσματος ξένων κινηματογραφικών ταινιών!

Το ξέρει ο κύριος Υπουργός ότι αυτή τη δουλειά έχει από χρόνια ανατεθεί σε 2 άλλους φορείς;

Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης; Αφήστε το Υπουργείο Τουρισμού και τον ΕΟΤ! Γνωρίζει ο κύριος Υπουργός, ότι ο λόγος που δεν έχουμε καταφέρει να φέρουμε μεγάλες παραγωγές στην Ελλάδα, δεν είναι μόνο ζήτημα δομών;

Ο νέος φορέας δεν πρόκειται να πετύχει κάτι περισσότερο σε αυτό. Και ξέρετε γιατί;
· Γιατί υπάρχει χρονοβόρος γραφειοκρατία και διάσπαση αρμοδιοτήτων.
· Γιατί τα γυρίσματα σε αρχαιολογικούς χώρους είναι για πολλούς ακριβά.
· Γιατί δεν έχουμε μεγάλα στούντιο.
· Γιατί δεν έχετε ακόμα θεσμοθετήσει το φορολογικό κίνητρο που έδωσε η κυβέρνηση Σαμαρά για τις οπτικοακουστικές παραγωγές.

Αντίθετα, καταργείτε τον ειδικό φόρο επί των εισιτηρίων που τροφοδοτούσε την ελληνική κινηματογραφική παραγωγή. Το συμπέρασμα από όλα αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι είναι ένα:

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με αυτό το νομοσχέδιο ανατρέχει για άλλη μια φορά σε ξεπερασμένες μεθόδους και παλιά υλικά. Τον κρατισμό, την κομματοκρατία, τον συγκεντρωτισμό. Και είναι να αναρωτιέται κανείς, πώς μπορείς με παλιά υλικά να χτίσεις το νέο;”