Η προϊστάμενη της 8ης Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, Βαρβάρα Παπαδοπούλου, για την Κούλια Παραμυθιάς

Εντυπωσιακή είναι η τοιχοποιία του μνημείου. Στο εσωτερικό του υπάρχουν ίχνη χρώματος και γι αυτό εκτιμάται ότι υπήρχε ζωγραφιστός διάκοσμος.

Πρόκειται για πυργόσπιτο, του οποίου η διάταξη και η αρχιτεκτονική είναι ανάλογες με εκείνες των οχυρών κατοικιών, που χτίσθηκαν στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας και συναντώνται στην Ήπειρο και την Αλβανία. Ωστόσο, πύργοι – κατοικίες συναντώνται από τη βυζαντινή εποχή έως και τον 19ο αιώνα σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας, όπως στη Θεσσαλία και την Πελοπόννησο, αλλά και σε πολλά μέρη των Βαλκανίων. Τη μορφή τους επέβαλαν λόγοι αμυντικοί, καθώς προσέφεραν ασφάλεια στους άρχοντες και τους γαιοκτήμονες σε περιπτώσεις επιθέσεων.

Όπως εξηγεί η κ. Παπαδοπούλου, ο επισκέπτης της Κούλιας θα κάνει ένα μικρό ταξίδι στο παρελθόν για να γνωρίσει τα βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία της Θεσπρωτίας. Το Ιόνιο Πέλαγος κατέστησε την περιοχή σημαντική στις συγκεκριμένες χρονικές περιόδους. Πολλά δε από αυτά τα μνημεία, που παρουσιάζονται στην έκθεση, βρίσκονται σε αρχαίες θέσεις, γεγονός που υποδηλώνει τη διαχρονική κατοίκηση στη Θεσπρωτία.

Το μνημείο, αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, είναι επισκέψιμο για το κοινό δύο φορές την εβδομάδα, κάθε Τρίτη και Σάββατο.